De eerste dagen
Door: Marije en Marisca
04 April 2014 | Vietnam, Can Tho
Dinsdagmiddag hebben we ons eerste project gehad bij het Charity hospital. We zijn hier de hele middag geweest en hebben geholpen met het schillen, wassen van de groenten. Daarna hebben we Engelse les gegeven aan drie volwassenen. We hebben ze geleerd hoe je de weg kunt vragen en het klok kijken. Een van de volwassenen kon het beste Engels en wist bijna alle antwoorden en zei deze dan voor aan de anderen twee die het probeerden na te praten. Na ruim een uur waren we hier klaar mee en kregen wij rijst met groenten te eten, zoveel als we maar wouden. Het blijft nog een uitdaging om dit met stokjes te eten. We werden dan ook uitgelachen door de locals. Met verschillende locals kennis gemaakt, waarvan ook nog een paar redelijk Engels konden. Dit was ons eerste project en we hebben het erg naar ons zin gehad.
Woensdag moesten we vroeg op, om 8:00 startte ons project. Marisca is met een andere vrijwilliger naar een school geweest om les te geven. We hebben de kinderen verschillende dieren geleerd en daar en spel mee gedaan. Nadien nog een spel en na anderhalf uur liepen de kinderen de klas uit dus was de les ten einde. Er is totaal geen orde in de klas, iedereen loopt en roept door elkaar heen, Verder slaan ze elkaar zonder reden soms met een vliegenmepper. Er zat een Vietnamese lerares bij, maar die zei er verder niet veel van. Marije is naar Kindergarten geweest. Dit is een kinderdagopvang waar je kleuters Engelse les geeft en speelt met de peuters.
Woensdagmiddag zijn we naar City Orphanage geweest. Dit is een heftig project waar je van tevoren op wordt voorbereid. Het is een weeshuis voor kinderen en gehandicapte vrouwen en mannen. Deze kinderen en volwassenen hebben letterlijk niets. We begonnen bij de kleuters, deze zijn erg lenthousiast als wij met speelgoed komen aanzetten. We hebben vervolgens een uur gespeeld, geknutseld en gestoeid met de kinderen. Veel kleuters vinden het jammer dat je dan weggaat. Wel moeten alle speelgoed weer worden meegenomen. Daarna gingen we naar de vrouwen om te helpen met eten geven. Triest om te zien hoe iedereen plat op de grond ligt of op bed en dan moet eten. Wanneer ze niet willen, gaan de verzorgsters daar het hardhandig doen. Nadien gingen we naar de mannen. We hebben nog even geholpen met eten geven en nadien gespeeld met de mannen door bellen te blazen met een bal te spelen etc. Nadien hebben we nog een uur gespeeld met de peuters en baby's. De baby's mogen we op schoot pakken en de peuters uit hun bedjes halen en met speelgoed spelen. De peuters liggen/staan in bedjes zonder matrassen en kunnen evt. met hun voetjes worden vast gebonden. Ook de verzorgsters kunnen erg streng zijn en slaan de kinderen als ze iets doen wat niet mag soms met een stok.
Donderdagochtend gingen we om 8:00 naar Tien An een weeshuis voor kinderen. We hebben les gegeven aan kleuters. We hebben ze de cijfers, alfabet en wat boekjes voor gelezen. Veel kleuters begrijpen niet veel van het Engels. Na ruim een uur gingen we tekenen en nadien nog even spelen. Tegen 9:30 gingen we weer weg. Een erg leuk project met en niet onaantrekkelijke route ernaar toe. Donderdagmiddag gingen we weer naar City Orphanage en hebben we het vergelijkbare als woensdagmiddag gedaan. 's Avonds hebben we met een andere vrijwilliger heerlijk pizza gegeten. Beetje jammer dat Marisca haar fiets is gestolen. Wij wilden de fietsen op slot doen, maar een man die in dezelfde uniform als het personeel liep zei dat het niet nodig was. Dit is wel gebruikelijk omdat meerdere cafes/restaurants bewaking hebben. Helaas werkte deze niet bij het restaurant en was mijn fiets binnen 5 minuten weg. Gelukkig wordt vrijdag weer een nieuwe tweedehandse fiets gebracht, die wij helaas wel zelf moeten betalen ongeveer 45 euro.
Vandaag hebben we een relax dag hoopten we. Wij hebben alleen van 16:30-18:30 een project in en pagoda. Verhaal volgt nog. Helaas is van Marisca's fiets de voorband lek, dus wachten we nog steeds op de fietsenmaker dat hij deze maakt en de nieuwe fiets brengt. Hopen dat die snel komt, want tijd is hier een ruim begrip. Straks gaan we lekker een paar uur chillen in een cafe. Even tijd voor onszelf. Zoals je leest vermaken wij ons hier nog prima en beleven we genoeg. Het verkeer begint te wennen alhoewel het soms wel erg druk/chaotisch blijft. Ook het geld blijft een uitdaging 50 euro is ruim 1.000.000 Vietnamese Dong. Muntgeld kennen ze niet dus we lopen met heel veel briefjes steeds op zak. Dit weekend (is op zondag en maandag hier) gaan we naar een eiland. Lekker relaxen, fietsen en een boottocht maken. We blijven hier ook overnachten. Het volgende verhaal komt begin volgende week. Tot gauw allemaal!!
Woensdag moesten we vroeg op, om 8:00 startte ons project. Marisca is met een andere vrijwilliger naar een school geweest om les te geven. We hebben de kinderen verschillende dieren geleerd en daar en spel mee gedaan. Nadien nog een spel en na anderhalf uur liepen de kinderen de klas uit dus was de les ten einde. Er is totaal geen orde in de klas, iedereen loopt en roept door elkaar heen, Verder slaan ze elkaar zonder reden soms met een vliegenmepper. Er zat een Vietnamese lerares bij, maar die zei er verder niet veel van. Marije is naar Kindergarten geweest. Dit is een kinderdagopvang waar je kleuters Engelse les geeft en speelt met de peuters.
Woensdagmiddag zijn we naar City Orphanage geweest. Dit is een heftig project waar je van tevoren op wordt voorbereid. Het is een weeshuis voor kinderen en gehandicapte vrouwen en mannen. Deze kinderen en volwassenen hebben letterlijk niets. We begonnen bij de kleuters, deze zijn erg lenthousiast als wij met speelgoed komen aanzetten. We hebben vervolgens een uur gespeeld, geknutseld en gestoeid met de kinderen. Veel kleuters vinden het jammer dat je dan weggaat. Wel moeten alle speelgoed weer worden meegenomen. Daarna gingen we naar de vrouwen om te helpen met eten geven. Triest om te zien hoe iedereen plat op de grond ligt of op bed en dan moet eten. Wanneer ze niet willen, gaan de verzorgsters daar het hardhandig doen. Nadien gingen we naar de mannen. We hebben nog even geholpen met eten geven en nadien gespeeld met de mannen door bellen te blazen met een bal te spelen etc. Nadien hebben we nog een uur gespeeld met de peuters en baby's. De baby's mogen we op schoot pakken en de peuters uit hun bedjes halen en met speelgoed spelen. De peuters liggen/staan in bedjes zonder matrassen en kunnen evt. met hun voetjes worden vast gebonden. Ook de verzorgsters kunnen erg streng zijn en slaan de kinderen als ze iets doen wat niet mag soms met een stok.
Donderdagochtend gingen we om 8:00 naar Tien An een weeshuis voor kinderen. We hebben les gegeven aan kleuters. We hebben ze de cijfers, alfabet en wat boekjes voor gelezen. Veel kleuters begrijpen niet veel van het Engels. Na ruim een uur gingen we tekenen en nadien nog even spelen. Tegen 9:30 gingen we weer weg. Een erg leuk project met en niet onaantrekkelijke route ernaar toe. Donderdagmiddag gingen we weer naar City Orphanage en hebben we het vergelijkbare als woensdagmiddag gedaan. 's Avonds hebben we met een andere vrijwilliger heerlijk pizza gegeten. Beetje jammer dat Marisca haar fiets is gestolen. Wij wilden de fietsen op slot doen, maar een man die in dezelfde uniform als het personeel liep zei dat het niet nodig was. Dit is wel gebruikelijk omdat meerdere cafes/restaurants bewaking hebben. Helaas werkte deze niet bij het restaurant en was mijn fiets binnen 5 minuten weg. Gelukkig wordt vrijdag weer een nieuwe tweedehandse fiets gebracht, die wij helaas wel zelf moeten betalen ongeveer 45 euro.
Vandaag hebben we een relax dag hoopten we. Wij hebben alleen van 16:30-18:30 een project in en pagoda. Verhaal volgt nog. Helaas is van Marisca's fiets de voorband lek, dus wachten we nog steeds op de fietsenmaker dat hij deze maakt en de nieuwe fiets brengt. Hopen dat die snel komt, want tijd is hier een ruim begrip. Straks gaan we lekker een paar uur chillen in een cafe. Even tijd voor onszelf. Zoals je leest vermaken wij ons hier nog prima en beleven we genoeg. Het verkeer begint te wennen alhoewel het soms wel erg druk/chaotisch blijft. Ook het geld blijft een uitdaging 50 euro is ruim 1.000.000 Vietnamese Dong. Muntgeld kennen ze niet dus we lopen met heel veel briefjes steeds op zak. Dit weekend (is op zondag en maandag hier) gaan we naar een eiland. Lekker relaxen, fietsen en een boottocht maken. We blijven hier ook overnachten. Het volgende verhaal komt begin volgende week. Tot gauw allemaal!!
-
04 April 2014 - 09:15
Roelof Van Klinken:
Hoi bijna eerste week eral weer op. Zo te horen al veel indrukken opgedaan.
Het is er wel lekker Weer. Jullie hebben meer variaties met het eten dan win.
Verder een mooi weekend toegewnst op het subtropisch eiland ps set wel je fiets op slot
Groetjes roelof
-
04 April 2014 - 12:53
Hans:
Hoi hoi dames..het gaat allemaal goed zie ik.veel te doen maar daarvoor ben je daar ook.Volgens mij zijn jullie wel onder de indruk hoe het daar allemaal gaat.Toch ff anders als hier :-) .Mooi dat jullie er plezier aan hebben en daar gaat het ook om..Groetjes Hans -
04 April 2014 - 14:20
Gerard/Ina:
Tjonge, wat een ervaringen. Het lijkt ons wel lastig om niet te reageren als er iets door die lerares gedaan wordt, waarvoor je hier in Nederland direct op non-actief wordt gezet. Maar ja,'s lands eer, 's lands wijs. Eerlijk gezegd wel een beetje naïef van jullie om te luisteren naar zo'n bewaker van je fiets, hij zal nu wel een extraatje hebben verdiend. Ach je moet maar zo denken, dat is ook een wijze van ontwikkelingshulp. Hè, veel plezier dit weekend en geniet er van. Groetjes gerard en Ina -
04 April 2014 - 18:38
Susan:
Hoi, leuke verhaaltje, wel pech met je fiets en dan ook nog de band lek, stuur hier om maar wat zon heen. Veel plezier met dat weekendje weg en Nog veel plezier zusie xxxxxxx kusje je zusje
-
07 April 2014 - 13:04
Evert En Joke:
Hallo meiden wat beleven jullie veel .Had die juf maar een mep met de vliegermepper gegeven.Het zal wel lekker warm zijn daar. Leuk om wat te lezen van jullie belevenissen.Jullie zijn nu zeker uit gerust dit weekend. Gr. Van Evert en Joke. -
09 Augustus 2015 - 18:26
Riekie Keppels:
Hallo Marije,
Wat geweldig dat je dit meemaakt. Een gans andere cultuur!!!En dan die slimmigheid om in hetzelfde uiniform als de bewaking van het restaurant te lopen en dan de fiets stelen. Wij lieten een keertje de fietsband plakken en moesten voor 2 banden betalen. Je maakt van alles mee.
Onze zoon zei altijd bij het fietsen op de weg: "Kijk nooit achterom, alleen maar vooruit!!!Anders kom je soms niet meer tussen het verkeer. Zo'n enorme chaos en zulke volle straten. De tegenliggers komen als een grote massa op je af en je hoopt er ook nog tussen te komen.
Ik sprak je moeder en daardoor heb ik nu gelukkig je adres voor het reisverslag.
Mijn petje af voor jou!!!!!!Geef je ogen en oren de kost, want dit is de reis en beleving van je leven.
groetjes, Riekie -
09 Augustus 2015 - 18:26
Riekie Keppels:
Hallo Marije,
Wat geweldig dat je dit meemaakt. Een gans andere cultuur!!!En dan die slimmigheid om in hetzelfde uiniform als de bewaking van het restaurant te lopen en dan de fiets stelen. Wij lieten een keertje de fietsband plakken en moesten voor 2 banden betalen. Je maakt van alles mee.
Onze zoon zei altijd bij het fietsen op de weg: "Kijk nooit achterom, alleen maar vooruit!!!Anders kom je soms niet meer tussen het verkeer. Zo'n enorme chaos en zulke volle straten. De tegenliggers komen als een grote massa op je af en je hoopt er ook nog tussen te komen.
Ik sprak je moeder en daardoor heb ik nu gelukkig je adres voor het reisverslag.
Mijn petje af voor jou!!!!!!Geef je ogen en oren de kost, want dit is de reis en beleving van je leven.
groetjes, Riekie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
